her şeyin anlamsızlaştığı an

yokluğuna alıştığım adamın üniversite için istanbul'dan taşınacağını öğrenmiştim. sabah kalkar kalkmaz arkadaşımın mesajlarını okudum, gitmiş. şu an ne yaşama sevincim ne de bir yaşama amacım var sözlük. boşa yaşıyorum gibi hissediyorum.

sevgiliden tam olarak ayrılınan ilk dakikalar çok anlamsız, sonra yavaş yavaş bir topluyorsun kendini.

dün gülüp eğlendiğin insanın ölüm haberini aldığın andır.

seni anlayan tek kişinin dünyadan göçüp gitmesi, kimse seni anlamadığında gökyüzüne bakıp sigara yakmak da cabası.

nefes almak bile anlamsız geliyor şu an.

malum işi hallettikten sonra durgunlaşan hayat dilimi.

sevmenin de artık gereksiz olduğu zaman

hıçkırık tuttuğu an

bir müslüm gürses şarkısı ardından herşey anlamsız geliyor.

ağladıktan sonraki 30 dk.

bir annenin şehit olan oğlu için "vatan sağolsun "dediği an

sen sabaha kadar ders calismissindir ve arkadasin senden kopya ister verirsin ve senden yuksek not alir heh iste hayatin anlaminin aq

en güvendiğin insanın güvenilmez olduğunu farkettiğin an

bir insana veya bir şeye hatta kendine karşı bile oluşan hayalkırıklığı.

uykuya dalmakla ayakta olmak arasında ki o an hareket ediyorum ama aslında hareket eden ben değilim dkdkdk

başkasının derdinin kendi derdimden daha zor olduğunu farkettiğim bir anda her şey anlamsızlaşabiliyor

bir mezara sarılmaya çalıştığınız anda her şey anlamsızlaşıyor

her şey bana anlamsız ve boş geliyor artık. gecenin bir yarısı kalkmış hayatımı sorguluyorum. hayatlar hep bu saatlerde sorgulanmaz mıydı zaten. anlamı olan çok az şey var. sevgililer, aileler, kitaplar... bunlar da gitgide anlamını yitiriyor. hepsi yerini ölüme bırakıyor çünkü tüm bu saydıklarım gitgide ölüyor. ölüm bir şeylerin anahtarı sanki. sanki ölünce her şey anlama kavuşacak. her şey anlamsız geldiği için acıyla zevk arasındaki fark gitgide azalıyor. zevk aldığım şeylerin sayısı da oldukça az. ne olacak nasıl olacak bilmiyorum. tüm bunların farkına vardım. bu yüzden belki de bir daha tam anlamıyla mutlu olamayacağım. kendime bir amaç belirleyeceğim. uğrunda mücadele edeceğim. amaç gerçekleşince de yine böyle boşluğa düşeceğim. sonra da yeni bir amaç bulacağım. bundan sonraki hayatımın döngüsü ne yazık ki bu olacak.

birden boşluğa düşersiniz bakıyorum etrafıma iki yüzlülükler,yalanlar,çıkarları için her yolu mübah sayan insanlar,yalan tarihler,uydurulmuş bilgiler,bitmeyen kanlı savaşlar,sahipsiz çocuklar,çıkarcı siyasetçiler,ağlayan anneler,fakir insanlar,evsiz insanlar,yurtsuz insanlar,intiharlar,ayrılıklar,hırsların içinde kaybolmuşluklar,tacizler,özgürlüğü birkaç şeyden ibaret sananlar,parayı putlaştıranlar.. Peki ya ben tek başıma neyin savaşını veriyorum sadece iyi olmak istiyorum olduğum gibi görünmek istiyorum zorlanıyorum,takılıyorum,kafam karışıyor,bulanıyor her şey.Elimden gelse bir şeyler ama daha kendime gelemiyorum çok karışık kafam sözlük o yüzden her şey anlamsız geliyor oysa ki neydi insan her şeye anlam yükleyen canlıydı...

bir anda düşünmeye başladım, çok düşündüm. düşündükçe her şey birbirine girdi, hep de kötü şeyleri düşündüm. ve şimdi de bu ana geldim. mad world

Sevdiğiniz biri vefat ettiği an

Arkadaşım pilottu. Daha doğrusu olacaktı. Dünya tatlısı, milletine ve vatanına aşık biriydi. Beraber koştuk, beraber hazırlandık. Sonra işte, intihar etti. Pilotajı bekliyordu. Saatlerce F16 mı F4 mü muhabbeti yapıyorduk. Erkek kardeşinden aldım haberini. Bir aya yakın yoğun bakımda kaldı. Neyse işte, zor günlerdi. Uzun uzun yazacaktım, vazgeçtim. Hayatımda her şeyin anlamsızlaştığı bir çok an yaşadım. İyisi mi, dişlerinizi hayata kurt gibi geçirin! Edit:imla